Νευροψυχολογία

Κλείστε Συνεδρία

Μάθετε περισσότερα

Η επιστήμη της Νευροψυχολογίας είναι ένας κλάδος της Ψυχολογίας όπου σαν στόχο έχει να κατανοήσει πως η δομή και η λειτουργεία του εγκεφάλου σχετίζεται με τους μηχανισμούς της ανθρώπινης σκέψης και συμπεριφοράς. Διάφορες νευρολογικές παθήσεις αλλά και κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις οι οποίες προέρχονται από τροχαία ατυχήματα ή ακόμα και από τον χώρο του αθλητισμού μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στον εγκέφαλο και κατ’ επέκταση πολλά προβλήματα στο άτομο. Μερικά από αυτά είναι οι κινητικές δυσκολίες, οι δυσκολίες στις λειτουργίες της σκέψης όπως για παράδειγμα στη μάθηση, στη μνήμη και στην αντίληψη αλλά και δυσκολίες στον έλεγχο των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς. Τα προβλήματα αυτά δυσχεραίνουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα του ατόμου και παίζουν σημαντικό ρόλο στις διαπροσωπικές και επαγγελματικές του σχέσεις. Έτσι στις περιπτώσεις αυτές καθίσταται αναγκαία η αξιολόγηση και η αποκατάσταση του ασθενούς. Η κλινική νευροψυχολογική αξιολόγηση συνθέτει μια ολοκληρωμένη εικόνα του ατόμου που αντιμετωπίζει δυσκολίες σε έναν ή περισσότερους τομείς της γνωστικής λειτουργικότητας του. Έτσι βοηθά στη διάγνωση και προτείνει λύσεις όσον αφορά τη θεραπευτική παρέμβαση. Τα στάδια της αξιολόγησης είναι η κλινική συνέντευξη, η διεξοδική μελέτη του ιατρικού-ψυχολογικού ιστορικού και η εξέταση με νευροψυχολογικές δοκιμασίες. Ο Νευροψυχολόγος είναι υπεύθυνος να διαγνώσει τα γνωστικά, συμπεριφορικά και συναισθηματικά ελλείμματα του πάσχοντος ατόμου καθώς να κάνει και τον σχεδιασμό της φροντίδας του σε συνεργασία με άλλους ειδικούς στον χώρο της υγείας. Οι νευροψυχολόγοι παίζουν σημαντικό ρόλο ακόμη και σε περιπτώσεις χειρουργικής επέμβασης του εγκεφάλου, τόσο κατά τη διάρκεια της εγχείρισης, όσο και μετεγχειρητικά με την αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας του ατόμου.

Λειτουργίες και ικανότητες που αποτελούν συχνά στόχο αξιολόγησης σε μια νευροψυχολογική εκτίμηση είναι οι ακόλουθες:

• Μνήμη
• Προσοχή και Αντίληψη
• Κρίση
• Συμπεριφορά και προσωπικότητα
• Προσανατολισμός σε τόπο, χρόνο και κατάσταση
• Ταχύτητα σκέψης και επεξεργασίας πληροφοριών
• Οπτικοχωρικές Ικανότητες
• Σχεδιασμός, οργάνωση, προγραμματισμός
• Νοητική ευελιξία
• Ικανότητα επίλυσης προβλημάτων
• Έλεγχος συναισθημάτων και συμπεριφοράς
• Γλωσσικές λειτουργίες

Νευρολογικές και άλλες παθήσεις οι οποίες επηρεάζουν τις γνωσιακές λειτουργίες και ενδείκνυται η παρέμβαση του Νευροψυχολόγου είναι:

• Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
• Νόσος Alzheimer
• Νόσος Parkinson
• Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, π.χ. λόγω τροχαίων ατυχημάτων
• Εκφυλιστικές νόσοι, π.χ. άνοιες, σκλήρυνση κατά πλάκας
• Επιληψία
• Λοιμώξεις του εγκεφάλου, π.χ. μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα
• Ανοξία (έλλειψη οξυγόνου), π.χ. λόγω καρδιακής ανακοπής
• Εγκεφαλικοί όγκοι
• Ψυχιατρικές διαταραχές, π.χ. κατάθλιψη, ψυχώσεις, διπολική διαταραχή
• Σύνδρομο Asperger
• Ήπια Νοητική Διαταραχή (MCI)
• Καρδιοχειρουργική Επέμβαση

Υπάρχουν πολλές επιπτώσεις στο άτομο από την έκπτωση των γνωσιακών λειτουργιών, κάποιες από αυτές είναι και οι εξής:

• Υπάρχει υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του ατόμου
• Μειώνεται η λειτουργικότητα και η αυτονομία του ατόμου στην καθημερινότητα. Για παράδειγμα το άτομο μπορεί να ξεχνάει σημαντικές πληροφορίες ή να δυσκολεύεται να οργανώσει και να προγραμματίσει δραστηριότητες
• Συχνά παρεμποδίζει την αποκατάστασή του σε άλλους τομείς όπως φυσιοθεραπεία, εργοθεραπεία, λογοθεραπεία με αποτέλεσμα να δυσκολεύει και το έργο των άλλων επαγγελματιών υγείας
• Επιβαρύνει σημαντικά τους συγγενείς και οικείους που αναλαμβάνουν συχνά τη φροντίδα του ατόμου
• Δυσκολεύει την προσαρμογή στη νέα κατάσταση, προκαλώντας αρνητικά συναισθήματα και έλλειψη κινητοποίησης για βελτίωση

Αρμοδιότητες Νευροψυχολόγου:

• Διερεύνηση σε βάθος των γνωσιακών λειτουργιών του ατόμου, χρησιμοποιώντας εξειδικευμένα τεστ και δοκιμασίες ώστε να διαπιστωθεί σε ποιους τομείς υπάρχουν δυσκολίες
• Εκπαίδευση του ατόμου ώστε να αντιμετωπίζει τις γνωσιακές δυσκολίες και να μπορεί να ανταπεξέρχεται πιο αποτελεσματικά στις καθημερινές του δραστηριότητες (π.χ. ανάπτυξη στρατηγικών για καλύτερη μνημονική ικανότητα)
• Υποστήριξη του ατόμου και των συγγενών του ώστε να λάβουν σημαντικές αποφάσεις σχετικά με τη λειτουργικότητα στην καθημερινή ζωή (π.χ. οδήγηση, αυτόνομη διαβίωση)
• Βοήθεια στους συγγενείς να σχεδιάσουν καλύτερα τη φροντίδα του ατόμου
• Υποστήριξη του ατόμου και των συγγενών του να προσαρμοστούν με τον καλύτερο τρόπο στη νέα κατάσταση καθώς και να διαχειριστούν τις επιπτώσεις της πάθησης
• Εκπαίδευση του ατόμου και των συγγενών ώστε να διαχειρίζονται τα δυσάρεστα συναισθήματα όπως θυμός, αδιαφορία, παθητικότητα και τα προβλήματα συμπεριφοράς όπως επιθετικότητα, παρορμητικότητα, έλλειψη πρωτοβουλίας
• Βοήθεια στο άτομο ώστε να αντιμετωπίσει τη σημασία της νευρολογικής πάθησης στη ζωή του και να καλλιεργήσει μια αίσθηση αποδοχής του εαυτού του